กลมายาวิธีตีความ
๒.การปรับบทเทียบความหรือการตีความอันเกิดจากการรับฟังข้อเท็จจริงหรือเนื้อหาแห่งความผิดอันยุติลงแล้วมาเทียบหรือเปรียบเทียบกับข้อกฎหมายว่าเข้ากันได้กับกฎหมายเรื่องใด ข้อใด บทบัญญัติใด(เจตนา ไม่เจตนา ประมาท ข้อหาลักทรัพย์หรือยักยอก เป็นสัญญาซื้อขายหรือเช่าซื้อ ผิดข้อตกลงข้อใด ผิดขั้นตอนข้อใด)
ปัญหาการตีความนี้เป็นปัญหาที่สร้างความสับสนน่าสะพรึงกลัวเพราะมีความไม่แน่นอนอย่างมากอันเนื่องมาจากเราไม่สามารถรู้ได้อย่างชัดเจนหรือแม่นเหมาะ ว่า ถ้อยคำในตัวบทกฎหมายนั้นแต่ละคำหรือถ้อยความมีเนื้อหาความหมายขนาด ขอบเขตหรือปริมาณเท่าใดกันแน่ ยกตัวอย่างง่ายๆ เป็นต้นว่า คำว่า “ฝนตก” ภาวะใดที่เรียกว่า ฝนตก กล่าวคือ มีไอน้ำควบแน่นรวมกับฝุ่นขนาดเล็กแล้วมีหยดน้ำตกลงมาจากฟ้าไม่ถึง ๑ หยด,มีหยดน้ำตกลงมา ๑ หยด,มีหยดน้ำตกลงมาเกินกว่า ๑ หยด แต่ไม่ถึง ๑๐๐,๐๐๐ หยด,มีหยดน้ำตกลงมา๑๐๐,๐๐๐ หยด,มีหยดน้ำตกลงมาจนพื้นดินหรือถนนเปียก,มีหยดน้ำตกลงมาจนต้นไม้ชอุ่มชาวไร่ชาวนาชอบใจ แล้วท่านผู้อ่านคิดว่า ฝนตกในลักษณะจึงเรียกกว่า ฝนตก
กฎหมายอาญาบ้านเราเน้นการตีความตามตัวอักษรหรือตัวอักษรหรือข้อความแทนเหตุผล กฎหมายแพ่งเน้นอารมณ์ความมุ่งหมายของคู่สัญญาในการเข้าทำสัญญา กฎหมายปกครองหรือมหาชนเน้นประโยชน์สูงสุดตกแก่รัฐและประชาชน คดีวินัยเน้นให้คนอยู่ในระบบหรือออกจากระบบขึ้นอยู่กับตัวแปรไม่แน่นอน มักจะมีผู้รู้พูดอยู่เสมอว่าผมหรือเราตีความตามตัวอักษรและเจตนารมณ์แห่งกฎหมาย ซึ่งการพูดเช่นว่านี้ จริงๆแล้วเลื่อนลอยเพราะหาขนาด ขอบเขต ปริมาตรไม่ได้ว่าแค่ไหน เพียงใดดังเช่น เรื่องฝนกตกนั้น แต่ถึงอย่างไรก็ตามนักกฎหมายส่วนใหญ่ไม่กล้าตีความเองจะต้องหรือจำเป็นอย่างยิ่งที่จะต้องนั่งเฝ้าและรอคอยคำพิพากษาศาลและมักจะเห็นและได้ยินกันอยู่บ่อยว่า นักเรียน นักศึกษา
นิติกร ผู้รู้กฎหมายจะทุ่มเถียงกันอยู่บ่อยๆทั้งที่เรียนกฎหมายเล่มเดียวกัน เป็นต้นว่า ผิด ไม่ผิด,เจตนา ไม่เจตนา, เป็นแพ่ง เป็นอาญา,ผิดลักทรัพย์ ผิดยักยอก,มีกฎหมายให้อำนาจทำได้ ทำไม่ได้ และผิดขั้นตอน ไม่ผิดขั้นตอน หรือถึงผิดขั้นตอนแต่ไม่เสียหายหรือเสียหายแต่คนละขั้นตอนก็ยังใช้ได้(ตำรวจจับผู้ร้ายโดยไม่ชอบ(ไม่มีหมายจับหรือเหตุจับซึ่งหน้า)แต่สอบสวนชอบ อัยการมีอำนาจฟ้อง
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น